2009-06-07

Σημαντικό: Η ΝΟΜΙΚΗ προστασία της ατιμωρησίας των ΥΠΟΥΡΓΩΝ

Αυτό το άρθρο ίσων βοηθήσει πολλούς που δεν γνωρίζουν νομικά να κατανοήσουν γιατί δεν τιμωρείται ποτέ ένας Υπουργός και ποιές είναι η ασφαλιστικές δικλίδες στο νόμο που αναιρούν το ίδιο το Σύνταγμα.

Οι διαδικασίες για να τιμωρηθεί ένας υπουργός βρίσκονται στο Άρθρο 86 του Συντάγματος. Για την άσκηση ποινικής δίωξης ενός πρώην ή νυν Υπουργό δεν ακολουθείται η γνωστή σε όλους μας διαδικασία στα Ποινικά Δικαστήρια. Αντίθετα χρειάζεται ειδική άδεια απο τή Βουλή για τεθεί σε κίνηση μια ειδική διαδικασια που θα αποφασίσει αν ο Υπουργός θα παραπεμφθεί η όχι.
Σκοπός (ή ratio όπως ονομάζεται) της διαδικασίας αυτής είναι να μην αποσπάται κακόβουλα ο Υπουργός από τα καθήκοντα του. Για να δούμε όμως τι συμβαίνει στην πραγματικότητα!

Αν προκύψουν στοιχεία οτι κάποιος Υπουργός ή Υφυπουργός έχει κάνει ποινικά παράνομη πράξη τότε σύμφωνα με το άρθρο 86 παρ. 3 του Συντάγματος πρέπει να ασκηθή πρόταση για την ασκηση δίωξης του από τουλάχιστον 30 Βουλευτές. Η πρόταση μπαίνει στη Βουλή και η δευτερη πρέπει να αποφασισει να συγκροτήσει τη λεγόμενη Εξεταστική Επιτροπη, με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών ( η διαδιασια επαναλαμβάνεται αφού βγουν τα πορίσματα της Επιτροπής για να αποφασιστεί η τελική άσκηση διωξης). Με πολύ απλά λόγια για να συνεχίσει η διαδικασία πρέπει πάνω από τους μισούς βουλευτές της Χώρας να ψηφίσουν υπερ της συνταξης της Επιτροπής ( η διαδιασια επαναλαμβάνεται και μετα την συνταξη της εεπιτροπής για τη τελική άσκηση διωξης). Αυτό όμως στην περίπτωση δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) είναι πρακτικά ανέφικτο αφού στη Χώρα μας οι μισοί Βουλευτές είναι Κυβέρνηση οπότε δεν μπορούν να "μαυρίσουν τον δικό τους". Η μόνη λύση είναι να βγεί στις εκλογές η αντίπαλη Κυβέρνηση.

Έστω τώρα ότι βγαίνει Κυβέρνηση το αντίπαλο Κόμμα. Η νέα Κυβέρνηση μπορεί επαναφέρει τη διαδικασία για την άσκηση της δίωξης. Αρκεί να μην έχει περάσει όμως ο χρόνος παραγραφής για την άσκηση γιατί αλλιώς το έγκλημα είναι σαν να μην έγινε! Για την προθεσμία παραγραφής υπάρχουν τώα δύο περιπτώσεις. 1Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ : Η ασκηση ποινικής δίωξης δεν αποφασίστηκε από τη Βουλη και έχουν περάσει 2 τακτικές συνοδοι της Βουλής. Δηλαδή περίπου δύο χρόνια από τοτε που έγινε η πράξη. Στην περίπτωση αυτή το έγκλημα παραγράφεται και δεν μπορει να επανέλθει η ασκηση δίωξης του. 2Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ: Η άσκηση έχει αποφασιστεί από την Κυβέρνηση. Τότε αν περάσουν 5 χρόνια απο τότε που τελέστηκε το έγκλημα και η διαδικασία δεν συνεχιστεί από τη Βουλη το έγκλημα πάλι παραγράφεται! Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αν η δεν έχει ασκηθεί δίωξη ( όπως συμβαίνει συνήθως) και το αντιπαλλο κόμμα δεν καταφέρει να γίνει κυβερνηση σε 5 χρόνια από το έγκλημα, τότε πάλι οι ευθύνες του Υπουργού πάνε περίπατο ( από το ν. 3126/2003 άρθρο 3).

Ας πούμε όμως ότι τώρα η νέα Κυβέρνηση άσκει τη δίωξη και η υπόθεση πηγαίνει προς καταδίκη του Υπουργού. Όμως για κάποιο λόγο δεν μένει στην εξουσία, και στη διάρκεια των 5 χρόνων της παραγραφής επανέρχεται στην εξουσία η προηγούμενη Κυβέρνηση. Τι μπορεί να κάνει η Κυβέρνηση αυτή για να γλιτώσει τον Υπουργό της απο την καταδίκη; Η απάντηση είναι απλή και βρίσκεται στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 86 του Συντ.) Η δάταξη αυτή δίνει την δυνατότητα στην Κυβέρνηση ή να ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ την απόφαση της προηγούμενης Βουλής για τη δίωξη ή να ΑΝΑΣΤΕΙΛΕΙ τη διαδικασια σε όποι σταδιο και αν βρίσκεται. Δηλαδή με ένα νεύμα των δαχτύλων της η Κυβέρνηση που είναι υπέρ του Υπουργού μπορεί να σταματήσει τη διαδιασια ή να την ανακαλέσει, ώσπου να περάσει ο χρόνος παραγραφής και ο Υπουργός να τη γλιτώσει!

Βλέπουμε δηλαδή ότι μία διάταξη του Συντάγματος που τέθηκε για προστασία του πρώτου, χρησιμοποιείται από τα κόμματα ώς δίχτυ προστασιας για τις ατασταλίες των Υπουργών της. Μιλάμε δηλαδη για ένα μόνιμο υπουργικό άσυλο. Προσοχή όμως! Η διάταξη αυτή λειτουργεί έτσι μόνο στον Δικομματισμό. Δηλαδή στην παρουσα κατάσταση. Γιατι άν είχαμε παραπάνω κόμματα στην Βουλή, δεν θα μπορούσε ένα κόμμα σε καμία περίπτωση να κατέχει πάνω από τις μισές Έδρες.

Οπότε, ποιο πολλά κόμματα στη Βουλή, λιγότερα συμφέροντα φίλοι μου!

5 σχόλιασαν,σχολιάστε και εσείς !:

Obnoxious είπε...

Πολύ ενδιαφέρον το κείμενό σου...
Απλά έχω τις αμφιβολίες μου για το πόσο πιο δίκαια θα ήταν τα πράγματα αν υπήρχαν και άλλα κόμματα στη Βουλή...
Και αυτό γιατί, από την ίδια πίτα τρώνε όλοι...

Raziel είπε...

Φίλε μου άκου. Σύμφωνα με το Σύνταγμα μας όλες οι αποφάσεις παίρνονται συμφώνα με συγκεκριμένα ποσά πελιοψηφίας. Μιλώντας απλά, όσο πιο πολλες εν δυναμει ψήφους (δηλ βουλευτές) έχει μία κυβέρνηση, τόσο πιο εύκολα μπορεί να κάνει αυτό που θέλει. Και αυτό γιατί τα άλλα κόμματα δεν έχουν τις απαιτουμενες έδρες για να ανατρέψουν την απόφαση.

Και αυτό συμβαίνει κατά κόρον στο δικοματισμο. Αν είχαμε κυβέρνηση συνασπισμού (δλ. περισσότερα από 2 κόμματα συγκροτουν μία κυβέρνηση) τότε θα είχαν δύναμη και οι ψήφοι των άλλων κομμάτων. Προς το παρόν Η Βουλή είναι το "μαγαζάκι" της Κυβέρνησης που μπορεί να κάνει ό,τι θελει!

Obnoxious είπε...

Πιστεύεις δηλαδή ότι τα μικρά κόμματα δεν "βοηθάνε" τα μεγάλα κόμματα σε χαλεπούς καιρούς;
Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι δικομματισμός.Κρίνοντας μόνο από το γεγονός ότι ζούμε/μένουμε Ελλάδα...

Raziel είπε...

Σωστά! Είναι και αυτή η νοοτροπία. Αλλά Τα κόμματα στη Βουλή όσο και να θέλουν δεν μπορουν να βοηθήσουν χρησιμοποιώντας τη ψήφο τους. Το πολύ πολύ με προτάσεις και υπερωτήσεις. Μπούρδες δηλαδή! Ασε που τα πιο γνωστα κόμματα την έχουν δει καπως και δεν συζυτάνε καν για κυβερνήσεις συνεργασίας (βλ. Πασοκ Συρριζα ΝΔ)........ :-)

Obnoxious είπε...

Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζονται τα μικρότερα κόμματα....Μπορούν απλά να κλείσουν τη βουλή...χααχααχαχαχα! :)

Δημοσίευση σχολίου

B-track.blogspot © 2008. Design by :Yanku Templates Sponsored by: Tutorial87 Commentcute