Ισως να είμαι λάθος σε αυτό που θα πώ...Αλλα εχουμε μπει παγκοσμίως σε ενα τριπάκι που ειναι πολύ καπως.Εχουν πέσει κάθε απομεινάρια διαπροσωπικών σχεσεων και επικοινωνιας και στην θέση τους έχουν μπει οθόνες,κινητά και Facebook.
Νοσταλγώ οταν πριν χρόνια όντας παιδάκι παίζαμε στους δρόμους και συνενοούμασταν σαν άνθρωποι χρησιμοποιόντας την γλώσσα και τους παραδοσιακούς τρόπους επικοινωνίας.
Σήμερα δουλεύω σε net cafe ,δεν ειμαι ικανοποιημένος με το προιόν που πουλάω για να βγάλω τα προς το ζήν...με σιχαίνομαι που σε λίγα χρόνια θα βλέπω τα -τωρα αποβλακωμένα- παιδάκια που συχνάζουν εδώ να έχουν μεγαλώσει και να είναι μία ενιαία ,αποβλακωμένη,χωρίς άποψη και διαφορές τεράστια μάζα σκουπιδάνθρωπων που θα ζουν για να καταναλώνουν σκουπίδια....
Οταν πέθανε η επικοινωνία γεννήθηκαν σαν μανιτάρια τα net cafe...
Οταν πία θα κλείσουν τα net δεν θα μιλάμε πλέον ούτε μεταξύ μας και αν γίνετε αυτό θα ελέγχετε για "την ασφάλεια" μας.....
Αναρωτιέμαι αν θα μπορώ να βάλω internet σε μια τρώγλη σε κανένα βουνο αυριο μεθαύριο για να μείνω εκεί αλλα να μπορω να σας μεταφέρω τα συναισθήματα της ζωης πέρα απο το τέχνασμα που λέγεται κοινωνία......
2 σχόλιασαν,σχολιάστε και εσείς !:
Έχεις απόλυτο δίκιο...Οι αποστάσεις υπάρχουν για να διανύονται, η νωθρότητα δεν είναι τρόπος ζωής..
Το μόνο που με ανησυχεί ξέρεις ποιο είναι;Που θα βρεις ρεύμα στην τρώγλη ή το βουνό...Αν βρεις πάντως, έρχομαι κι εγώ..
αν φτασεις στο σημειο να ανεβεις στο βουνο δεν θα θελεις Internet, θα παρεις τα ποδαρακια σου και θα ερθεις να μας βρεις να μας τα πεις. :)
Δημοσίευση σχολίου