ΧΟΡΗΓΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Τίποτα δε φαινόταν ότι θα διαφοροποιούσε το εθιμοτυπικό για την φετινή έναρξη της σχολικής χρονιάς. Τίποτα, εκτός από τα τελευταία λόγια του Δ/ντή της σχολικής μονάδας που φοιτά ο γιος μου: « τη Δευτέρα, όλοι οι μαθητές θα προσέρθουν με τις τσάντες του εκτός από τα «πρωτάκια».

Η μνήμη μου κινητοποιήθηκε άμεσα και έφερε στην επιφάνεια τη διαφήμιση για τη μεγάλη προσφορά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ΜΙΑ ΤΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΕΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Α΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ, με την οποία εδώ και καιρό τορπιλιζόταν η ελληνική οικογένεια.

Μα, πώς ήταν δυνατό να ξεχάσω αυτή τη «φιλάνθρωπη» πράξη! Πώς ήταν δυνατό να ξεχάσω την ύπαρξη «φιλάνθρωπων» εταιριών που διαπιστώνοντας από τη μια την ακρίβεια των σχολικών ειδών και τα υπέρογκα έξοδα των οικογενειών, και από την άλλη το χρόνιο πάγωμα των μισθών και το κύμα των απολύσεων, αποφάσισαν να προσφέρουν από το «στέρημά τους» για να ελαφρύνουν από τα βάρη τον Έλληνα και την Ελληνίδα!

-Μα που βλέπεις το κακό; θα με ρωτήσει κάποιος. Ευγενικοί χορηγοί είναι οι άνθρωποι.

Εγώ, όμως, βλέπω κακό στους χορηγούς εκείνους που χρησιμοποιούν ένα ολόκληρο εκπαιδευτικό σύστημα και το μετατρέπουν σε κυψέλη μαζικής διαφήμισης με αποδέκτες τις ευαίσθητες ομάδες των μαθητών.

Εγώ, όμως, βλέπω κακό στο εκπαιδευτικό λειτουργικό μοντέλο τύπου ΗΠΑ, όπου ολόκληρες σχολικές μονάδες τίθενται υπό την αιγίδα χορηγών ή αλλιώς χρηματοδοτούνται από μεγάλα μονοπώλια που εξυπηρετούν πάμφθηνα τα συμφέροντά τους.

Γενικά, βλέπω κακό στην απροκάλυπτη Αγιοποίηση της Εκμετάλλευσης!

Ή, απλά... φοβάμαι για το μέλλον αυτής της χιλιοτυραννισμένης δημόσιας εκπαίδευσης.

O «Παρατηρώ και Προσπαθώ να μην Σκέπτομαι»