Ρωσία vs Γεωργία: Ο νικητής τα παίρνει όλα..

Σε άβολη θέση βρίσκεται από προχτές το golden boy του αμερικανικού τυχοδιωκτισμού στον Καύκασο, Μιχαήλ Σαακασβίλι. Το πόρισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα αίτια του πολέμου Ρωσίας-Γεωργίας τον περσινό Αύγουστο, βγήκε στο αέρα ύστερα από 10 μήνες έρευνας και δεν προσφέρει αξιόλογη κάλυψη στον Γεωργιανό πρόεδρο.

Όχι τόσο γιατί οι 30 Ευρωπαίοι εμπειρογνώμονες-στρατιωτικοί, νομικοί, ιστορικοί- που έγραψαν την έκθεση δεν διστάζουν να χρεώσουν στη γεωργιανή πλευρά το ότι τράβηξε πρώτη πιστόλι στον καυγά, όσο γιατί δεν αποδίδουν ευθέως στη ρωσική πλευρά το σύνολο της ευθύνης του πολέμου, κυρίως δε, δεν τη χρεώνουν με την «προεργασία» του, μ' εκείνο δηλαδή που επιθυμεί διακαώς να "αναδείξει" η γεωργιανή πλευρά ως καθοριστικό παράγοντα της σύγκρουσης.

Βεβαίως και κατηγορείται ο ρωσικός στρατός ότι αντέδρασε σαν ταύρος σε υαλοπωλείο στην απόπειρα των Γεωργιανών να υποστείλουν δια της βίας την παντιέρα ανεξαρτησίας της Νότιας Οσετίας. Βεβαίως και κατηγορούνται οι Ρώσοι ότι όλα αυτά τα χρόνια, από το 1993 που η Γεωργία γεύτηκε την πίκρα της απόσχισης, εργάζονταν υπογείως ενισχύοντας στρατιωτικά τους δεσμούς τους με τους «στασιαστές» και μοιράζοντας ρωσικά διαβατήρια στους πολίτες της Ν. Οσετίας και της Αμπχαζίας.

Αλλά αυτό και μόνον δεν αρκεί, βάσει του πορίσματος, για να έχει ο Σαακασβίλι λόγους να διαταράξει -και μάλιστα δια της βίας- το ισχύον στάτους. Οι Ευρωπαίοι είναι σαφείς: Ο ρωσικός στρατός «πυροβόλησε» ευρισκόμενος σε θέση αυτοάμυνας, επομένως η πρώτη φάση της στρατιωτικής απάντησης της Ρωσίας στη γεωργιανή επίθεση, ήταν καθ' όλα «νόμιμη». Μόνον «ευχαριστώ» δεν είπε η Μόσχα στις Βρυξέλλες για την επιείκεια των «δικαστών»...

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι πέρα από τις συγκρούσεις που ζυμώθηκαν με τη μαγιά του εθνικισμού στον γεωγραφικό χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, τα πράγματα στον Καύκασο θα ήταν σήμερα διαφορετικά δίχως την παρουσία-φανερή ή παρασκηνιακή-του αμερικανικού παράγοντα. Η πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν στην Τιφλίδα δεν διαφοροποίησε στο ελάχιστο την παγιωμένη εικόνα μίας Αμερικής που θέλει να επεκτείνει πάση θυσία τα σύνορα του ΝΑΤΟ ως τον Καύκασο. Εκεί δηλαδή που δεν έχει κανένα λόγο να βρίσκεται η Συμμαχία, τόσο μακριά από την «έδρα» της, εφόσον υπολογίζουμε τα πράγματα με την "κλασική" κοσμοθεωρία του μοιρασμένου σε ζώνες επιρροής, κόσμου.

Οι Αμερικανοί φοβούνται -και δικαιολογημένα- ότι οποιαδήποτε έκρηξη βίας στη Γεωργία περιπλέκει τα πράγματα και τους απομακρύνει από τον «στόχο» τους. Στο πόρισμα των Ευρωπαίων εμπειρογνωμόνων αποκαλύπτεται πως είχαν προειδοποιήσει τον Σαακασβίλι να μην αποπειραθεί στρατιωτική κόντρα με τη Ρωσία. Αν δεχθούμε ότι εκείνοι γνώριζαν -ή κάτι είχαν υποπτευθεί- και πως ο άλλος τους «έγραψε» για να παίξει το δικό του παιχνίδι, τότε αυτός που τους χαλάει τη "δουλειά" είναι τελικά ο ίδιος ο άνθρωπός τους...

Κυριακίδης Ν.
Ημερομηνία δημοσίευσης: 02/10/2009
Η Αυγή.