Τουρκοκρατία, Καπποδίστριας, Όθωνας, Μεσοπόλεμος, Χούντες, Βασιλεία, Ψευδοδημοκρατεία της Μεταπολίτευσης.
Πότε οι Έλληνες ήταν πραγματικά αυτεξούσιοι; Σε όλη την πορεία του νεοϊδρυθέντος νεοελληνικού έθνους δεν υπήρχε στιγμή, πλην ελαχίστων χρονικών διαλειμμάτων, που να μην καθοδηγείται η Ελλάδα από ξένες δυνάμεις και συμφέροντα.
Ξενόφερτη βοήθεια, ξενόφερτοι βασιλείες, ξενόφερτα κοινωνικά πρότυπα, υποβοηθούμενα πολιτικά καθεστώτα, ξενόφερτοι πολέμοι, ξενόφερτη οικονομική βοήθεια. Και γενικά ξενόφερτοι προστάτες.
Όλα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα ζητούσε ή της επέβαλλαν βοήθεια από τις ξένες δυνάμεις. Βρεταννία, Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία και μετέπειτα ΗΠΑ, είναι οι εθνικοί μας ευεργέτες.
Ήταν οι φίλοι μας, οι σύμμαχοι μας, οι προστάτες μας στα δύσκολα, που πάντα ενδιαφέρονταν για το καλό μας....Που μας οδήγησαν εδώ που φτάσαμε.
Και ο Ανδρέας Κάλβος επίκαιρος όσο ποτέ μας θυμίζει:
Της θαλάσσης τα κύματα φουσκωμένα καλύτερα,
να πνίξουν την πατρίδα μου ωσαν απελπισμένην έρημον βάρκαν,
[...] παρά προστάτας νά χωμεν.
Η Ελληνική νοοτροπία εκτός των κακών που κουβαλάει , υποσυνείδητα, ανέκαθεν είχε μέσα της αυτή την άποψη που πρώτος εξέφρασε ο Κάλβος. Ο Έλληνας, αυτή την έλλειψη εμπιστοσύνης που διατηρούσε προς τη διοίκηση κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, την ίδια ακριβώς έχει και σήμερα. Ένα από τα αποτελέσματα αυτής είναι και η τάση του Έλληνα για φοροδιαφυγή.
Και όσο οι ξένες δυνάμεις επεμβαίνουν, άλλο τόσο ο Ελληνας θα χάνει την εμπιστοσύνη του προς την Διοίκηση, δημιουργώντας τους δικούς του κανόνες σύμφωνα με τους οποίους πιστεύει πως πρέπει να αντιμετωπίζει τις υποθέσεις του με το κράτος.